Vigen Ve Delkeş'ten Mühteşem Bir Farsça şarkı: Unuttun Beni!

İran'ın Caz kralı "Vigen" ile İran'ın unutulmaz şarkıcılarından Delkeş'ten çok güzel bir Farsça şarkı
...Çeviri...
...
....
.....

TR:
Unuttun beni, bitirdin savurdun beni rüzgârlarda, ama senin hatırınla şad'ım
Sana gönül bağladığım an senin tuzağına giriftar oldum, giriftar olduğum an kederden gamdan kurtuldum
Sana gönül bağladığım an senin tuzağına giriftar oldum
Ey gülüm gülme kanlı gözyaşlarıma
Acıtıyor hala bakışların acısı
Gözüm hala senin yolunu gözetliyor
Ne oldu o gülen dudaklardan çıkan o bütün sözler
Ne oldu da sonu gelmedi o sözlerin
Ne zaman saracaksın beni ey sahurlarıma ışık saçan mumum
Bir an da olsa otur mahfelimde, baş tacım ol
Baş tacım ol da serimi vereyim
Ayağını kafama bas, tenime can ver
Çünkü boş ömrümün sonuna geldim
Kederin komşusu oldum gam diyarında
Keder tozu konmuş kalbime
Vefakârların umudu sensin, yanlış yola giden de sensin
Afet-i canımız sensin, sensin

FA/TR:
Bordi ez yad-em, dadi ber badem, ba yadet şad-em
Del be to dadem, der dam oftadem, ez gâm azadem
Del be to dadem, fetadem be bend
Ey gol ber eşk-e hunin-em nehend
Suzem ez suz-e negahet henuz
Çeşm-e men başed be rahet henuz
Çe şod an heme peyman, ke ez an leb-e hândan
Beşenidem-o hergiz, hâberi neşod ez an
Key ayi be berem? Ey şem'e seherem
Der bezm-em nefesi, benşin tac-e ser-em
Ta ez can gôzerem
Pa be ser-em neh, can be ten-em deh
Çon be ser amed, omr-e bi semer-em
Neşetse ber del gôbar-e gâm
Zanke men der diyar-e gâm
Geşte-em gâmgôsar-e gâm
Omid-e ehl-e vefa toyi, refte rah-e hâta toyi
Afet-e can-e ma toyi
Bordi ez yad-em, dadi ber badem, ba yadet şad-em
Del be to dadem, der dam oftadem, ez gâm azadem
Del be to dadem, fetadem be bend
Ey gol ber eşk-e hunin-em nehend
Suzem ez suz-e negahet henuz
Çeşm-e men başed be rahet henuz

FA:
بردی از یادم، دادی بر بادم، با یادت شادم
دل به تو دادم، در دام افتادم، از غم آزادم
دل به تو دادم فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم بخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز
چه شد آن‌همه پیمان، که از آن لب خندان
بشنیدم و هرگز، خبری نشد از آن
کی آیی به برم؟ ای شمع سحرم
در بزمَم نفسی، بنشین تاج سرم
تا از جان گذرم
پا به سرم نِه، جان به تنم ده
چون به‌سرآمد عمرِ بی ثمرم
نشسته بر دل غبارِ غم
زانکه من در دیار غم
گشته ام غمگسار غم
امید اهل وفا تویی، رفته راهِ خطا تویی
آفت جان ما تویی
بردی از یادم، دادی بر بادم، با یادت شادم
دل به تو دادم، در دام افتادم، از غم آزادم
دل به تو دادم، در دام افتادم، از غم آزادم
دل به تو دادم فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم بخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز