Yokluğunun Issızlığı - Ahmet Ormancı
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Şair Züleyha Özbay Bilgiç'in Harika şiiri, Ahmet ORMANCI'nın seslendirmesiyle....
Şafak yokluğunla sınıyor yine
Gece ağrılı düşlerimden aldı nasibini
Yıldızlar üşüdü ellerim zemheri
Sevdanı yudumladım kıyılarıma vuran yüreğinden
Oysa çoktan vazgeçmiştin canımdan can !
Kurşunladın düşlerimi
Sinemde hançerinin sızısı kaldı işte o an…
Ağladı Ekim
Sam yeli savurdu hoyratça, yaprakları talan
Yetim bir gönül taşıyorum şimdi
Yitik şehrin yalnızlar sokağında
Kaldırımlarında ıslaklığı gözlerimin
Yalancı teselliler dökülüyor solgun dudaklarımdan
Hissediyor musun?
Cehennemsi bir sensizlikteyim şimdi…
Kederli yağmurlar yağıyor yoksulluğuma
Hıçkırığıma karışıyor özlemin
Yutkundukça daha bir acıtıyor yarama sızan bu zehir
Nefesinin limanında bulsam yine kendimi
İçsem denizinden
Kansam yeniden masallara inanan bir çocuk gibi..
Destansı bir sevda büyütsem gözlerinde
Hani bir bulut tutuşsa
Bir alev üşüse kalbimizde
Sen baharı getirsen çiçeklensen kapımda
Sersen bin bir renkli umutları
Uçurumun kıyısında bir gelincik olsam
Uzatsan ellerini
Say ki mecburi bir tutunuş benim ki
Ellerin !
Ellerin haziran kadar sıcak hüznüm kadar içli!
Omuzlarımda sensizliğin yükü.
Yokluğun yüreğime vurgun gözlerime sağanak…
Zaman geçtikçe katmerleniyor can sızım!
Yoksun
Issızım…
Züleyha Özbay BİLGİÇ
Yorum Yazınız
