Antonio Salieri /// Falstaff, Ossia Le Tre Burle (Falstaff, Or The Three Jokes)
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Falstaff is a dramma giocoso in two acts by Antonio Salieri, set to a libretto by Carlo Prospero Defranceschi after William Shakespeare's The Merry Wives of Windsor.
One of the earliest operatic versions of Shakespeare's play, Salieri's Falstaff is notable for a general compression and streamlining of the original plot, note the absence of the two young lovers, Fenton and Anne, and the addition of a scene in which Mistress Ford pretends to be German to charm Falstaff (actually two such scenes exist, one in a separate score by Salieri was probably omitted from the original Viennese productions). Defranceschi moves the plot and structure away from Elizabethan drama and closer to the standard conventions of late 18th century opera buffa.
Highlights include the Sinfonia (overture) in the style of contra dances. The entire opera shows the influence of Mozart's Le nozze di Figaro, which was being successfully revived at the time. Among the musical highlights, besides the sinfonia, are Falstaff's strutting Act I patter aria, the quartet in Act I, the duettino "La stessa, La stessissima", the technically brilliant "laughter" trio in the opening moments of Act II, the canonical duet of Mr. and Mrs. Ford toward the end of Act II (featuring a rare late 18th century cello solo) and the grand finale to Act II. Throughout the score Salieri employs careful tone painting, parody of opera seria conventions, a more harmonically interesting structure for the secco recitative, and more involved counterpoint; traits that have helped return Falstaff to the playing boards.
Yorum Yazınız
