Şair: Güney UTKUN - Şairini Ağlatan Şiir

Şairini Ağlatan Şiir

Şairini ağlatan bir şiir yazıyorum bugün sana
Harfler kelimeler cümleler hatta gözlerin ıslanır bu satırlarımda
Çok uzun bir yolun genç yolcusu benden bahsetmeliyim sana
Hani duygu yüklü kervanlara eşlik eden
mola vermeden yüreğini yokuşa sürebilen
Kâğıtla kalemle dertleşen mürekkebi yalnızlığa hapsetmiş benden
Yani yani genç bir şairin sürgün yemiş mahkûm cümlelerinden
Şairini ağlatan şiirin genç yüreğinden benden benden bahsetmeliyim sana

Adını adını bahar koydum şiirlerin ve ilkbaharda yeşerirdi bütün ümitlerim
Her yeni gün, her yeni gün geleceksin diye beklerdim
Ama hiç gelmeyeceğini de bilirdim işte ben böyle tuhaf tuhaf severdim.
Caddeleri sokakları bütün ücra köşeleri
senden habersiz yine seninle gezerdim
Ve seninle girdiğim her savaşta yine sana yenik düşerdim.

Bugün bugün gözlerimin alabildiğince baktım
Belki de fazla uzatmamalıydım.
Uzatmamalıydım çünkü daha fazla yıpranamazdım
Hem yıpratamazdım da seni ve senin dışında kalan diğerlerini
Hayallerimi sevinçlerimi sana dair kurduğum bütün cümlelerimi
Özelliklede baharı yani yani mevsimlerin en güzelini.

Bir şiir yazıyorum sana bir şiir.
şairini ağlatan genç bir şiir.
Müebbet değil kalemi kırılmış bir şiir.
Yalnızlığa tutsak kalmış kimsesiz bir şiir.
Karamsar değil karamsarlığa mahkûm edilmiş bir şiir.
Sana git diyebilecek kadar asil bir şiir.
Duygularından vazgeçmiş asaletli bir şiir.
Baharını kaybetmiş güneşe hasret bir şiir.
Şairini ağlatan bir şiir bu şairini ağlatan genç bir şiir.


Güney Utkun