Ottoman Womans Composers - Princess Refia Sultan *1840 - Classical Turkish Music
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Ottoman woman Composers - Ida Saide wife of Ömer Pasa *1850 Tchitaté March
Ottoman classical music developed in Istanbul and major Ottoman towns from Skopje to Cairo, from Tabriz to Morocco through the palace, mosques, and sufi lodges of the Ottoman Empire.[1] Above all a vocal music, Ottoman music traditionally accompanies a solo singer with a small instrumental ensemble. In recent times instruments might include tanbur (lute), ney (flute), kemençe (fiddle), keman (Western violin), kanun (zither), or other instruments. Sometimes described as monophonic music, the variety of ornamentation and variation in the ensemble requires the more accurate term heterophonic.
Ottoman music has a large and varied system of modes or scales known as makams, and other rules of composition. There are more than 600 makams that have been used so far. Out of these, at least 119 makams are formally defined, but today only around 20 makams are widely used. In the sufi teaching, each makam represents and conveys a particular psychological and spiritual state. Sometimes, in certain makams, Ottomans would use different instrumental and vocal musical pieces in order to cure certain medical and psychological conditions.
A number of notation systems were used for transcribing classical music, the most dominant being the Hamparsum notation in use until the gradual introduction of western notation. Turkish classical music is taught in conservatories and social clubs, the most respected of which is Istanbul's Üsküdar Musiki Cemiyeti.
A specific sequence of classical Turkish musical forms become a fasıl, a suite an instrumental prelude (peşrev), an instrumental postlude (saz semaisi), and in between, the main section of vocal compositions which begins with and is punctuated by instrumental improvisations taksim.[2] A full fasıl concert would include four different instrumental forms and three vocal forms, including a light classical song, şarkı. A strictly classical fasıl remains in the same makam throughout, from the introductory taksim to the end, which is usually a dance tune or oyun havası.[3] However shorter şarkı compositions, precursors to modern day songs, are a part of this tradition, many of them extremely old, dating back to the 14th century; many are newer, with late 19th century songwriter Haci Arif Bey being especially popular.
Yorum Yazınız
