Makber, Abdülhak Hamit Tarhan, Hüseyin İpek-Samih Uylaş- Aşkın Namesi

Makber, Abdülhak Hamit Tarhan'ın karısı Fatma Hanım'ın ölümü üzerine yazdığı şiiri. Okurun duygularına seslenen eser metafizik ürpertiyi (yani ölüm korkusu) de Türk şiirine getirmiştir.
Ruşen Eşrefin dediği gibi; «Makber» kaderin, kuvvetli bir beyin vasıtasıyla çizilmiş grafiğidir. Heyecan, suçlama, şikâyet, isyan, hıçkırık, yumruk, kahkaha, susmak, sarhoşluk ve mertlik hicran!. «Makber», kederin bütün bu anlarıdır... Edebiyatımızdaki mersiye tarzının, Fuzuli'den bugüne gelinceye kadar en ihtişamlı örneği.. Makber'de vardır.
Bu eserin yazılış nedenini hepimiz biliyoruz. Karı - koca acele hazırlanıp Bombay'a giderler. Hindistan, bir masal ülkesi gibi, Hâmid'i büyüler. Hindistan'da her şey değişiktir; özellikle doğa son derece güzeldir, zengindir. Fatma Hanım'ım sağlık durumu da ilk zamanlarda düzelir gibi olur. Fakat bir zaman sonra eskisinden de daha kötüleşir. Şair, hiç olmazsa vatanında ölmek istediğini ikide birde tekrarlayan eşini memnun etmek için, onu yurda getirmeye karar verir. 1885'te vapurla yola çıkarlar. Yolculuk, hasta kadını büsbütün sarsar. Beyrut'a âdeta dara dar gelirler. O sırada Abdülhak Hâmid’in ağabeyi Nasuhi Bey, Beyrut valisidir. Beyrut'a varışlarından iki gün sonra Fatma Hanım Nasuhi Bey'in evinde hayata gözlerini yumar. Hayatında belki de ilk ve son gerçek matemi duyan şair, bu ölümden dolayı büyük sarsıntılar geçirir. «Makber» in kompozisyonu yaşadığı bu büyük sarsıntı sonucu kafasında biçimlenir. Karısını toprağa verdikten bir, bir buçuk ay kadar sonra İstanbul’a döner.
40 Günde kapandığı hanede yazdığı 294 adet 8 li beyt toplam 2352 mısra şiirdir Makber...