Το τζίνι-Το μάθημα Τόνι Σφήνος Στην υγειά μας 6 5 17
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Το τζίνι
Μουσική/Στίχοι: Pianori/Ελληναίος Νίκος
.................................
Το μάθημα
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου
Μουσική: Luca De
Κάθε βράδυ τόσα βράδια
όταν τέλειωνε το μάθημά σου στις εννιά,
σε έπαιρνα να πάμε βόλτα,
πότε εδώ και πότε εκεί οι δυο μας αγκαλιά.
Τώρα όμως φεύγεις μόνη και δε μου μιλάς
στρίβεις στη γωνιά του δρόμου δίχως να κοιτάς
μήπως έπαψες να μ’ αγαπάς;
Πες μου ποια είναι η αιτία,
πες μου τι έκανα και μ’ αφήνεις μόνο
δίχως μια λέξη, μια ματιά
τόση αγάπη ξεχνάς;
Ρωτώ τους φίλους μου τι να συμβαίνει,
κανείς τους να μου πει δεν ξέρει
και έτσι μόνος περιμένω στη γωνία
κάθε βράδυ, στο σκοτάδι.
Αν σ’ αρέσω και με θέλεις
έλα να χαρούμε τον έρωτά μας με φιλιά,
με κοιτάζεις και με πιάνει τρέλα
και πεθαίνω να βρεθούμε αγκαλιά.
Πάνε ερωτευμένοι τόσα χρόνια και οι δυο
ας πούμε την αλήθεια
κι ας μη παίζουμε κρυφτό
δεν αντέχω άλλο πώς να στο πω;
Πες μου ποια είναι η αιτία,
πες μου τι έκανα και μ’ αφήνεις μόνο
δίχως μια λέξη, μια μάτια
τόση αγάπη ξεχνάς;
Ρωτώ τους φίλους μου τι να συμβαίνει,
κανείς τους να μου πει δεν ξέρει
και έτσι μόνος περιμένω στη γωνία
κάθε βράδυ, στο σκοτάδι.
Yorum Yazınız
