Στέλιος Διονυσίου - Την Παρασκευή το βράδυ (Στην υγειά μας) {5/5/2018}
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Αφιέρωμα στην Νατάσα Θεοδωρίδου - Σάββατο 5 Μαίου 2018.
Την Παρασκευή το βράδυ
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
1. Στέλιος Καζαντζίδης
2. Γιώργος Νταλάρας
Την Παρασκευή το βράδυ, Παναΐτσα μου,
μου ετοίμασες με δάκρυα την βαλίτσα μου.
Δε θέλαν ορισμένοι να ζούμε αγαπημένοι.
Μια ευτυχία γκρέμισε και μια βαλίτσα γέμισε
με καημούς, με αναμνήσεις και με βάσανα.
Έλα πόνε, έλα χάρε,
δυο δυστυχισμένους πάρε,
που τους χώρισε η ζωή.
Και στον άλλο κόσμο ίσως
το ανθρώπινο το μίσος
να μη φτάνει ως εκεί.
Την Παρασκευή το βράδυ, Παναΐτσα μου,
κεραυνό να είχες ρίξει στην φωλίτσα μου.
Να καιγες το όνειρό μας και μας μαζί τους δυο μας.
Οι άνθρωποι νομίσανε ότι παρανομήσαμε
και τον όμορφο δεσμό μας πολεμήσανε.
Έλα πόνε, έλα χάρε,
δυο δυστυχισμένους πάρε,
που τους χώρισε η ζωή.
Και στον άλλο κόσμο ίσως
το ανθρώπινο το μίσος
να μη φτάνει ως εκεί.
Yorum Yazınız
