Μαμά, μπαμπά - Δήμητρα Σελεμίδου (Στην υγειά μας) {21/10/2017}
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017 αφιέρωμα στον Γιώργο Περρή.
Μαμά, μπαμπά - 2017
Στίχοι: Γιάννης Βασιλόπουλος
Μουσική: Σπύρος Παρασκευάκος
1. Δήμητρα Σελεμίδου
Το ξέρω ότι θυμάσαι, μαμά, κι εγώ θυμάμαι
Που φώναζες στην θάλασσα μην πάω στ’ ανοιχτά
Για δες μετά από χρόνια, μαμά, πως κολυμπάμε
Από το πρώτο κλάμα μου σ’ αλλιώτικα νερά.
Τ’ ακούω όταν μιλάμε, μπαμπά, τρέμει η φωνή σου
Αμήχανη η συζήτηση, κυλά μηχανικά
Τα νέα μας ρωτάμε, μπαμπά, μα ειν’ η ευχή σου
Τα λόγια μας μη φτάσουνε στα πιο σημαντικά.
Θα ήσασταν περήφανοι που είμαι το παιδί σας
Αν είχα για ζωή μου τη δική σας τη ζωή;
Το βλέμμα σας το κράτησα, αλλού όμως κοιτάζω
Μαμά, μπαμπά, λυπάμαι, δε σας μοιάζω.
Ακόμα περιμένεις, μαμά, σε βλέπω, ελπίζεις
Την πόρτα να χτυπήσει κάποια άλλη μου εκδοχή
Σε έφτασα στο ύψος μπαμπά - να μ’ αντικρίζεις
Πιο πίσω απ’ την αγάπη κυβερνά η ενοχή.
Με ξέρεις και σε ξέρω, μαμά, τι να σου κρύψω;
Η πείρα σου δε φτάνει μία μοίρα ν’ αλλαχτεί
Τον δρόμο μου τον βλέπεις, μπαμπά, εδώ θα στρίψω
Τα ίχνη μας πορεία που στα δυο θα χωριστεί.
Yorum Yazınız
