Μάνος Πυροβολάκης-Τούτο το μήνα &Άστρα μη με μαλώνετε -Στην υγειά μας 31-12-15

Τούτο το μήνα, τον από πάνω
τον από πάνω τον παραπάνω
αϊτός εβγήκε να κυνηγήσει,
να κυνηγήσει και να γυρίσει

Δεν εκυνήγα αϊτούς και λάφια
μόν' εκυνήγα δυο μαύρα μάτια
μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα
και πως περνάτε χωρίς εμένα

Μαύρα μου μάτια κόκκινα χείλη
έβγα μικρή μου στο παραθύρι
να δεις τον ήλιο κ το φεγγάρι
να δεις το νέο που θα σε πάρει

Γαϊτάνι πλέκω και δεν αδειάζω
δεν μου βολεί να κουβεντιάζω
ανάθεμά το και το γαϊτάνι
κι απού το πλέκει κι απού το βάνει
........................................

Άστρα μη με μαλώνετε

Άστρα μη με μαλώνετε
που τραγουδώ τη νύχτα

Ω, γιατί `χα πόνο στην καρδιά
γιατί `χα πόνο στην καρδιά
ψηλό μελαχρινάκι μου
γιατί `χα πόνο στην καρδιά
και βγήκα και τον είπα
Άστρα μη με μαλώνετε
που τραγουδώ τη νύχτα

Στ’ άστρα θα πω τον πόνο μου
απού δεν τον μαρτυρούνε

Ω, απού `χουνε κι υπομονή
αχ ή, πώς με κατάντησες
απού `χουνε κι υπομονή
ώρες με τσ’ ώρες και γροικούνε
Στ’ άστρα θα πω τον πόνο μου
απού δεν τον μαρτυρούνε

Δεν έτυχε φεγγάρι μου
να `ρθεις στο χάλι απού `μαι

Ω, κι έχεις το δίκιο να ρωτάς
αχ ή, πώς εκατάντησα
έχεις το δίκιο να ρωτάς
γιάηντα στεναχωρούμαι
Δεν έτυχε φεγγάρι μου
να `ρθεις στο χάλι απού `μαι

Έχασα την αγάπη μου
κι εσύ ρωτάς φεγγάρι

Ω, για ήντα τσι νύχτες δεν μπορεί
αχ ή, καημοί και βάσανα
για ήντα τσι νύχτες δεν μπορεί
ο ύπνος να με πάρει
Έχασα την αγάπη μου
κι εσύ ρωτάς φεγγάρι
........................................
Σημασία στη ζωή δεν εχει πόσες ανάσες θα πάρουμε, αλλα πόσες ειναι οι στιγμές που θα μας κόψουν την ανάσα......
Για σενα .....
...........................................