Κι έμεινα εδώ - Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος & Λευτέρης Ελευθερίου (Στην υγειά μας) {2/12/2017}
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017 Πάνος Μουζουράκης και οι φίλοι του.
Κι έμεινα εδώ
Στίχοι: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
Μουσική: Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος
1. Μπάμπης Στόκας
Σαν μια χορδή που χτυπάει δυνατά
μέσα στο στήθος σου
σαν άστρο που σβήνει
και μια μελωδία που πίσω σ` αφήνει
ημέρα μου, φως μου, ζωή μου
ψυχή μου και πάθος
και λάθος και τέλος και αρχή μου
μικρή μου, πληγή μου.
Κι αφού οι καλοί
σου λένε πάντα την αλήθεια και νικούν
και σε παίρνουν μακριά
γιατί εσύ μου σφυρίζεις
κι αφού θες να βγεις στη βροχή
και να χορέψεις μ` ένα άσπρο μαντίλι
εγώ σ` ακολουθώ.
Κι έμεινα εδώ να προχωρώ
να προσπαθώ να σε κάνω να φύγεις
και το μυαλό μου να μη λέει `'σ` αγαπώ `'.
Κι έμεινα εδώ ν` αναζητώ
και να χαζεύω τις ώρες που λείπεις
κι η μουσική μου να μη βρίσκει σκοπό.
Είναι οι λέξεις, οι στιγμές
είναι οι φίλοι που θα δεις, είν` οι γνωστοί
και θα χορτάσεις μικρές χαρές
και λύπες θα περάσεις.
Κι είν` οι εικόνες, οι μαμάδες, οι μπαμπάδες
τα πτυχία, τα λουλούδια
τα παιδιά στα χειρουργεία
τα φύλλα που μυρίζουν στην αυλή κι ένα φιλί
Κι όπως είναι οι κρύες νύχτες
που δεν έχουν τελειωμό
σαν τα σεντόνια που μας πνίγουν
σαν τα τσιγάρα που μας ρίχνουν.
Είν` οι σκέψεις
που πια μόνες τους γελάνε
και που μας βλέπουν στην αρένα
κι όμως δε μας ακουμπάνε.
Γιατί ;
Yorum Yazınız
