Γιάννης Ξανθόπουλος - Εδώ που φτάσαμε | Παραμονή Χριστουγέννων (Στην υγειά μας) {24/12/2017}
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Παραμονή Χριστουγέννων: Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017.
Εδώ που φτάσαμε
Μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
Στίχοι: Αγγελική Μακρυνιώτη
Έτος Παραγωγής: 06.2017
Στίχοι – Lyrics
Με κοιτάς, μα δεν με βλέπεις,
είναι τα μάτια σου διαρκώς αφηρημένα,
λες και το βλέμμα σου περνά μέσα από μένα
και καταλήγει να χτυπάει σε έναν τοίχο.
Με κρατάς, μα δεν με έχεις,
νιώθω τα χέρια θηλιές που όλο με πνίγουν,
για αποφάσεις σου μιλάω που τώρα επείγουν,
μα λες και οι λέξεις μου δεν έχουν πλέον ήχο.
Εδώ που φτάσαμε,
ας πούμε τέλος, αρκετά, καλά περάσαμε
ήταν η αγάπη μας γυαλί κι εμείς το σπάσαμε
και όποιος το πιάσει, από τους δυο μας θα κοπεί.
Εδώ που φτάσαμε,
τα ενδεχόμενα όλα πια τα εξετάσαμε,
και είναι ολοφάνερο το τρένο πως το χάσαμε,
τι περιμένουμε να αλλάξει τώρα τι;
Δεν έχει τώρα πια για μας επιστροφή.
Με πονάς και σε πονάω,
όπως πληγώνει όποιος χάνει τον εαυτό του,
όπως πονάει πάντα κάποιος τον εχθρό του
και έχει πάψει να τον νοιάζει το πως νιώθει.
Με ρωτάς αν σ’ αγαπάω,
άλλα σου λέω κι άλλα εσύ καταλαβαίνεις,
πες μου ποια απάντηση από τις δυο περιμένεις;
Ίδιο αποτέλεσμα το ναι πια με το όχι.
Εδώ που φτάσαμε,
ας πούμε τέλος αρκετά καλά περάσαμε
ήταν η αγάπη μας γυαλί κι εμείς το σπάσαμε
και όποιος το πιάσει από τους δυο μας θα κοπεί.
Εδώ που φτάσαμε,
τα ενδεχόμενα όλα πια τα εξετάσαμε,
και είναι ολοφάνερο το τρένο πως το χάσαμε
τι περιμένουμε να αλλάξει τώρα τι;
Δεν έχει τώρα πια για μας επιστροφή.
Yorum Yazınız
