Βίκυ Καρατζόγλου - Όνειρο (Στην υγειά μας) {21/10/2017}
Merhaba Sevgili Ziyaretçilerimiz;
NetBufe.Com Kazanç amacıyla kurulmamış ve ücretsiz yararlanılan bir sitedir. Video içeriklerinde yer alan reklamlar ile NetBufe.Com sitesinin hiçbir menfaat bağlantısı söz konusu olmayıp ilgili reklamlar videonun yüklü olduğu siteler tarafından veya videoların yüklü olduğu sitelere yüklemeyi yapan kişilerce eklenmiş reklamlardan ibarettir.
Videoların paylaşıma açıldığı sitelerde yüklü videolar/video linkleri herhangi bir nedenle kaldırıldığında ve/veya kısıtlandığında/yasaklandığında sitemizde de ilgili videonun gösterimi otomatik olarak son bulmaktadır.
Telif Hakkı(Copyright Notice) Olabilecek Açık Kullanım İzni Verilmemiş Video Materyaller Hakkında Önerimiz İlgili Videoyu İzlemeyerek(Bu Yönde Materyallerin İzlenmesine Destek Vermeyerek), Resmi Olarak Satın Alıp İzlemeniz Yönündedir.
Tarafımızdan Üyelerimizin sayfamız üzerinde ayrıntılı olarak yer alan tüm bu durumlara ilişkin bilgi ve gerekleri okuyup anladıkları ve kabul ettikleri varsayılmaktadır.
Sitemize ücretsiz ve kolayca üye olarak birçok video paylaşım sitelerindeki kendi videolarınızın linklerini ekleyebilir, Sık Kullanılanlar ve Çalma Listelerinize kaydedebilir ve üye olmanın diğer tüm ayrıcalıklarından üye sosyal alanınızda yararlanabilirsiniz. Video Linkleri Ekleyebileceğiniz Örnek Bazı Siteler
NetBufe.COM
Açıklama
Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017 αφιέρωμα στον Γιώργο Περρή.
Όνειρο
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Γρηγόρης Πετράκος
1. Βίκυ Καρατζόγλου
Είχα ένα όνειρο μικρό, πολύ μικρή
και το κοίμιζα ζεστό στο μαξιλάρι
και το ημέρευα στον ύπνο το βαθύ
με το γαλά του γλυκά μες στο σκοτάδι
Να `χω έναν άνθρωπο μεγάλο σαν βουνό
να `χω έναν άνθρωπο σαν γίνομαι μεγάλη
μα ήταν όνειρο μικρό, πολύ μικρό
και μου κυλούσε απ’ τα χέρια σαν νερό
Τώρα τα όνειρα ξυπνήσαν ξαφνικά
βγήκαν στο δρόμο κι είναι
μέρα μεσημέρι
Τώρα τα όνειρα γυρνάνε απ’ τη δουλειά
και βρίσκουν χέρι στο δικό σου πάντα χέρι
Τα όνειρά μου ζωντανά αληθινά
Είχα ένα όνειρο μικρό, πολύ μικρή
ήρωά μου να το πω ή πρίγκιπά μου
χιλιάδες πρόσωπα που ήτανε εσύ
όπως σ’ είδα στα κλειστά τα βλέφαρά μου
Να με πηγαίνεις ως την άκρη του ουρανού
να με γυρίζεις ως τη μέση της κουζίνας
να `σαι το σύνορο του εδώ και του αλλού
ο μονομάχος του ουρανού και του εφικτού
Τώρα τα όνειρα ξυπνήσαν ξαφνικά
βγήκαν στο δρόμο κι είναι
μέρα μεσημέρι
Τώρα τα όνειρα γυρνάνε απ’ τη δουλειά
και βρίσκουν χέρι στο δικό σου πάντα χέρι
Τα όνειρά μου ζωντανά, αληθινά.
Yorum Yazınız
